Heb je ooit speciale medicijnen gezien die patiënten veel beter maken? Dan krijgen artsen en verpleegkundigen IV — speciale slangetjes IntraVenous (IV): Het gebruik van een ader om medicijnen toe te dienen. Maar sommige mensen kunnen geen orale medicijnen slikken, waardoor dit belangrijk is. IV-slangen: een slang waarin medicijnen, vloeistoffen of zelfs bloed bij de patiënt worden ingebracht op het moment dat ze het het meest nodig hebben, wat ook de snelste methode is voor hun herstel.
IV-tubing is letterlijk de levenslijn van medisch behandelen. Het helpt ook artsen en verpleegkundigen bij het toedienen van medicijnen en specifieke oplossingen waar patiënten baat bij kunnen hebben. Het is moeilijk voor patiënten om iets per mond in te nemen wanneer ze zo ziek of gewond zijn. In tijden als deze is IV-tubing praktisch. Op die manier kunnen medewerkers de patiënten beter helpen zonder de strijd te moeten leveren om hen iets te laten eten of drinken.
Prior, de dokter verbond hun IV-tubing met een uniek zakje dat vloeistof of medicijnen bevatte. Het andere eind wordt heel zorgvuldig in de ader van de patiënt geplaatst. Wanneer het is aangesloten, kan de vloeistof of het medicijn via deze slang naar binnen in het lichaam van de patiënt stromen. Dit is belangrijk omdat het ervoor zorgt dat de patiënt hydrateerd blijft en dat ze de medicijnen krijgen die hen vaak beter doen voelen.
IV-tubing is de meest voordelige route om medicijnen aan patiënten toe te dienen in implementatiegebieden. syndition. push( function() { Delivery_TS_A_300x250. addService(ad. syniov. dcont, tsArray); ) }; Het doet een goede baan omdat een van de dingen waar het gebruik van maakt zwaartekracht is om te helpen bij het duwen van die vloeistof of het medicijn dat we toedienen rechtstreeks in hun ader. De energie waarmee vloeistof in een patiënt kan stromen dankzij de kracht van de zwaartekracht. Het is een eenvoudig en efficiënt proces.
De stroom is constant en dit laat de artsen of verpleegkundigen toe om een slangetje in beweging te zetten, zodat er slechts een bepaalde hoeveelheid medicijnen tegelijk kan worden afgeleverd. Als een patiënt meer medicatie nodig heeft, kan hij of zij de vloeistofstroom versnellen. Als de patiënt minder nodig heeft, voegen ze het toe en als hij iets mist, vertragen ze de consumptie. De nauwkeurigheid waarmee de stroom kan worden gecontroleerd toont aan waarom IV-slangetjes nog steeds een effectieve methode zijn voor het toedienen van medicijnen.
Deze methode is zeer nuttig voor mensen die ziek zijn en niet in staat zijn om zelf voedsel te eten. Personen die op het punt staan een procedure te ondergaan waarbij ze geen voedsel kunnen innemen gedurende een uitgebreide tijd, kunnen intraveneus hydratie en medicatie krijgen, zonder hun systeem verder te belasten. Het helpt omdat ze continu zorgen blijven bieden in de ondersteunende dienst, wanneer dat nodig is, en vooral om rustfasen te creëren die hen minder energie zouden kosten.
Op deze manier kunnen vloeistoffen en medicijnen snel worden toegediend, omdat de vloeistof in de slang door de zwaartekracht wordt gehouden (het ziekenhuisbed moet ook op een rechte hoek worden ingesteld). Een snelle levering is zeer essentieel bij medische noodgevallen waarbij het ontbreken van onmiddellijke hulp een patiënt zijn leven kan kosten. Het maakt me inderdaad aan het nadenken over het principe dat snelle vloeistoftoevoer levens kan redden — geef iemand die in shock is een liter of twee!